Let's get this thing started!

Het best omschrijf ik mezelf als gefascineerd door dieren en ecosystemen. Ik kan nog steeds enorm verwonderd zijn, zelfs op mijn 36e. Een verwondering die ik in 2018 aanwakkerde door opnieuw te gaan studeren.

Hoewel ik een achtergrond van taal & letterkunde had, gooide ik het over een gans andere boeg en schreef ik me in - voor mijn doen behoorlijk impulsief, ook al was het dan fel doordacht - voor de opleiding Environmental Science via The Open University (OU) in Groot-Brittannië. Een bachelor van drie jaar, gespreid over zes. Dat zijn er intussen zeven geworden, want afgelopen corona-jaar sloeg ik een jaartje over.

Mijn eerste jaar was een fascinerende rondreis doorheen de wereld. Ik reisde - via mijn cursusmateriaal - naar het biodiverse regenwoud van Brazilië, onderzocht de toekomst van circulaire economie en de huidige afvalbergen in China en leerde bij over de eutrofiëring in het Victoriameer en de impact van de geïmporteerde Victoriabaars daar. Dichter bij huis nam ik mijn eigen CO2-impact en waterverbruik onder de loep.

In mijn tweede jaar werd ik ondergedompeld in geologie, ecologie, chemie, fysica en biologie. Ik leerde over de leaf area index en wat sikkelcelziekte met je lijf doet. Ik had uren op Youtube nodig om eindelijk te snappen wat de basis van kwantummechanica inhoudt en fronste mijn wenkbrauwen op elektronenwolken en lichtgolven. Ik stond vooral mateloos in bewondering voor de werking van fotonen, ons lijf en ecosystemen.

Daarnet schreef ik me in voor deel één van mijn tweede bachelor. Ik zal er verder onderduiken in de wereld van de exacte wetenschappen, toegepast op milieuvraagstukken. Ergens in maart of april 2022 ga ik in de UK riviersedimenten opgraven en wolkenformaties bestuderen. 

Met deze blog hoop ik alle funky stuff te delen die ik tijdens mijn opleiding en erbuiten tegenkom. Leuke weetjes over lokale flora en fauna, must knows over globale veranderingen in klimaat en biodiversiteit, dingen die doen lachen, dingen die doen fronsen.

Zonder mijn zoon of mijn man volgde ik deze passie wellicht niet. Al wat hier verschijnt, draag ik dan ook met veel liefde op aan mijn twee mannen.

Love you, guys. Tot Sedna en terug.

P.S. Een cool weetje over Sedna: blijkbaar zou deze dwergplaneet genoemd zijn naar de zeegodin van de Inuit, die onsterfelijk werd na haar verdrinking in de Arctische oceaan, waar ze nu alle zeewezens beschermt. Sedna is de dwergplaneet die - tot op vandaag - binnen ons zonnestelsel het verst verwijderd is van de zon.