Mijn database met quotes. Voor jou. Graag gedaan.

Er zijn momenten in het leven waarin je nood hebt aan mooie woorden, warme verhalen, hoopvolle wensen. Voor die geledenheden startte ik ooit een database met quotes. Dingen die ik las in boeken en die beklijfden. Mooie zinnen. Waarheden, soms.

Voor wie daar ook nood aan heeft, ziehier: een random selectie.

Foto Mona Eendra, Unsplash

Ze zei: 'Ik weet wat ik ben.' Ik knikte, al had ik geen flauw idee waar ze het over had of waar het op sloeg. 'Ik vind het misschien niet leuk wat ik ben, maar ik weet tenminste wat ik ben. Mijn kinderen vinden het wel leuk wat ze zijn, maar zij weten weer niet wat ze zijn. Kun jij me vertellen wat erger is?'

Uit: Jonathan Safran Foer, Extreem luid & ongelooflijk dichtbij

[...] dat we een van de bijna negen miljoen soorten zijn die door gunstige omstandigheden zijn geboren en getogen op een kleine blauwe planeet in een baan om een onbeduidende ster aan de rand van een willekeurig melkwegstelsel, een van de triljoenen melkwegstelsels met een diameter van honderdduizenden lichtjaren in een universum dat waarschijnlijk oneindig is, of zich eindeloos uitbreidt; en dat dus niets van wat ons overkomt werkelijk van belang is.

Uit: Erika Bianchi, Wij zijn niet als hagedissen

I even started to wonder if this was what being normal actually felt like, but had to stop myself because normal is definitely not something I want to be.

Uit: Dara McAnulty, Diary of a Young Naturalist

It seeks to manage nature as if tending a garden. Many of the ecosystems, such as heath and moorland, blanket bog and rough grass, that it tries to preserve are dominated by the low, scrubby vegetation which remains after forests have been repeatedly cleared and burnt. This vegetation is cherished by wild life groups, which prevent it from reverting to woodland through intensive grazing by sheep, cattle and horses. It is as if conservationists in the Amazon has decided to protect the cattle ranches, rather than the rainforest.

Uit: George Monbiot, Feral

Toen hij een kleine jongen was, had papa Mikkel hem geleerd hoe je kalm blijft in een crisis. 'Geef de crisis een score,' zei de oude man. 'Op een schaal van een tot honderd. Kijk dan naar de horizon alsof niets ertoe doet en vraag je af hoe hoog de score morgen zal zijn. En over een week. En over een jaar. Zullen ze hierover schrijven in je necrologie? Zal er iemand aan doodgaan? Want als dat niet zo is, kun je de crisis nogmaals onder ogen zien in de wetenschap dat hij een bedrieger is.'

Uit: John Ironmonger, De dag dat de walvis kwam

Een economisch systeem dat van alles de prijs kent maar van niets de waarde

Uit: George Monbiot, Uit de puinhopen

Terwijl ik vandaag zelfzeker de middelvinger uitsteek naar alles wat te dicht aanleunt tegen de norm, heb ik jarenlang tevergeefs mijn best gedaan om in een keurslijf te passen.

Uit: Magali De Reu, Aut of the Box

Door het gletsjerlandschap herinnerde ze zich dat ze bovenal een mens was die op een planeet leefde. Ze besefde dat bijna alles wat ze in haar leven had gedaan - bijna alles waar ze voor had gewerkt, wat ze had gekocht en had geconsumeerd - haar verder had afgedreven van het besef dat mensen uiteindelijk maar een van de negen miljoen soorten waren.

Uit: Matt Haig, De Middernachtbibliotheek

Een mens was net een stad. Je moest je niet door een paar mindere buurten laten afschrikken. Er kunnen dingen zijn die je minder leuk vindt, een paar ongure zijstraten en buitenwijken, maar de fijne kanten maken de stad toch de moeite waard.

Uit: Matt Haig, De Middernachtbibliotheek

And don't apalogize for being yourself. I never have, and I don't intend to start now.

Uit: Camilla Pang, Explaining humans

Zij en ik lijken op elkaar. Behalve dan dat zij een vrouw is. Als ik in het bos ga wonen, zegt niemand iets. Als een vrouw dat doet, denken ze dat ze een heks is. Als ik mijn mond hou, is er niets aan de hand. Dan ben ik alleen een man die niet praat. Een vrouw die niet praat moet wel een halvegare zijn.

Uit: Paolo Cognetti, De acht bergen

Het is een methode die Etan me een keer heeft bijgebracht toen we jong waren en wandeltochten maakten en hij me wilde leren hoe je moet navigeren en wat je doet als je een vergissing hebt gemaakt - eerst moet je die vergissing toegeven. Dat is moeilijk, maar het is noodzakelijk en belangrijk. Je moet toegeven dat je samen een fout hebt gemaakt en niet de kaart geweld aan gaan doen, laat staan de werkelijkheid: geen bergen opwerpen en geen heuvels effenen. En dan, met een gevoel van optimistische mislukking - zo zei hij het - moet je terug naar de laatste plek die we met volledige zekerheid zowel op de kaart als in het veld hebben geïdentificeerd en vanaf dat punt opnieuw beginnen.

Uit: Meir Shalev, Een geweer, een koe, een boom en een vrouw

Ik ben Roet Tavori, ik word door iedereen Roeta genoemd en ik ben de kleindochter van wijlen Zeëv Tavori, die mij en mijn broer Dovik heeft grootgebracht. Ik ben de vrouw van Etan, die twaalf jaar lang is weggeweest en is teruggekeerd, ik ben de moeder van Neta, die op de leeftijd van zes en een beetje is omgekomen door een slangenbeet, ik ben lerares Bijbel en mentrix van de vijfde, hier op de plaatselijke middelbare school. Het is interessant hoe we onszelf definiëren, niet? Aan de hand van familie en werk en niet aan de hand van persoonlijke interesses, wensen, teleurstellingen, innerlijke kwaliteiten. Dus behalve dat ik kleindochter van, zus van, moeder van en lerares van ben, zing ik ook graag en goed, en als het moet kan ik duiken en vier minuten lang mijn adem inhouden. Dat was het. We zijn ver teruggegaan om mij samen te vatten. Nu weet je alles.

Uit: Meir Shalev, Een geweer, een koe, een boom en een vrouw

Voila. Dat was het. Ik hoor graag jouw quotes.